‘Dikiş izlerimin geçmesini dört gözle beklerken bazı zamanlar tıpkı bir ekmeğe benzeyen sol ayağımı seyrediyordum. Yaklaşık bir buçuk ay alçının içinde ölü gibi durduğundan kas kütlesinin dörtte üçünü yitirmiş durumda idi. Parmaklarımı hareket ettirmeye çalıştığımda istemsizce titreyip yorulmaları bana oldukça komik ve tuhaf geliyordu.’ Evet, neyse bu küçük durum paylaşımından sonra gelelim sadede efendim. Bizzat içerisinde bulunduğunuz bu garip, hüzünlü ve ibretlik hikâye benim hikâyem, sizin hikâyeniz, bütün Anadolu’nun ve insanlığın hikâyesi. Aslında şaka ediyorum sadece eğlencenin doruğunda havada savrulurken nasıl yere yapıştığımı ve kırık tibia ile geçirdiğim günlerimi sizinle paylaşmak istiyordum. Yani evet, ‘Bir Hastanın Günlüğü’ bir hasta projesidir.